Διάταγμα εκκαθάρισης εταιρείας για χρέος εκατομμυρίων ευρώ στο Ταμείο Συντάξεων και Χορηγημάτων των Υπαλλήλων της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου διέταξε το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας.
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται στην απόφαση η οποία εκδόθηκε στα τέλη Ιουνίου, στην ένορκη δήλωσή του ο Γενικός Διευθυντής του Ταμείου αναφέρει ως προς το χρέος που κατ’ ισχυρισμό τους οφείλεται «επισύναψαν σύμβαση χρηματοδότησης ημερομηνίας 1/6/2012. Δυνάμει αυτής χρηματοδοτήθηκε άλλη εταιρεία με συνολικό ποσό ύψους €24.909.647,35».
Με αυτό το ποσό, προστίθεται, «θα αγοραζόταν γη επί της οποίας θα ανεγείρονταν πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις και φοιτητικές και άλλες εστίες».
Ως αντάλλαγμα, συνεχίζει η απόφαση, «οι Αιτητές θα λάμβαναν ποσό ύψους €44.969.322. Ένα μέρος αυτού του ποσού θα καταβαλλόταν δυνάμει εκχώρησης των ενοικίων, με αποτέλεσμα αυτά να καταβάλλονται από την ενοικιάστρια εταιρεία απευθείας στους Αιτητές, για δέκα έτη».
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται, «αντί του ανταλλάγματος της συμφωνίας καταβλήθηκε σε διάφορες ημερομηνίες το συνολικό ποσό των €1.750.000. Δεν τηρήθηκε το χρονοδιάγραμμα πληρωμής των όσων είχαν συμφωνηθεί και με διάφορες επιστολές οι Αιτητές είχαν οχλήσει την Καθ’ ης η αίτηση».
«Στη συνέχεια και αφού η Καθ’ ης η αίτηση δεν ανταποκρινόταν τερμάτισαν τη συμφωνία αναφέροντας ότι το αντάλλαγμα της συμφωνίας καθίστατο ληξιπρόθεσμο και απαιτητό», αναφέρεται μεταξύ άλλων.
Από την πλευρά της εταιρείας υποβλήθηκαν ενστάσεις που είχαν να κάνουν με την έλλειψη δημοσιεύσεων, την ύπαρξη καλόπιστης υπεράσπισης στο χρέος, τη μη απόδειξη της αφερεγγυότητας τους, κατάχρηση διαδικασίας και την έλλειψη locus standi από τους Αιτητές.
Σύμφωνα με το λεκτικό της απόφασης, στην ένορκη δήλωσή του διευθυντής της εταιρείας ανέφερε «ότι οι Αιτητές δεν έχουν δικαίωμα να αξιώνουν οποιοδήποτε ποσό αφού οποιοδήποτε επιπρόσθετο ποσό αποτελεί υπολογισμό τόκων, όπως αυτολεξεί καταγράφεται στην ένορκη δήλωση».
Επίσης υποστήριξε ότι «το ποσό των €14.969.322 αποτελεί ποσό συγκαλυμμένων παράνομων τόκων και στην ουσία η συμφωνία αποτελεί δάνειο το οποίο οι Αιτητές προσπαθούν να εισπράξουν παρανόμως. Το ως άνω ποσό αποτελεί τόκο της τάξεως του 32% επί του ποσού δανείου και προνοείται παράνομη ποινική ρήτρα».
Ο Δικαστής σημειώνει ότι «παρατηρούνται μέσω της ενώπιον μου μαρτυρίας σε ό,τι αφορά το επίδικο χρέος τα εξής: Η Καθ’ ης η αίτηση παραδέχεται τη συνομολόγηση της σύμβασης χρηματοδότησης. Μάλιστα κατέβαλε και συγκεκριμένα ποσά σε αντάλλαγμα για αυτή, όπως παρέμεινε αναντίλεκτο».
Εκείνο που αμφισβητεί, συνεχίζει, «δεν είναι την ύπαρξη αυτού κάθε αυτού του χρέους, αλλά κάποιους παράνομους τόκους και ποινικές ρήτρες. Δηλαδή τίποτα δεν αναφέρει ως προς την ουσία της παροχής ενός ποσού δυνάμει σύμβασης και της μη ανταπόδοσης του. Παρά μόνο αναφέρεται σε μέρος του ποσού που υπολογίζεται παράνομα».
Συγκεκριμένα, επισημαίνει, «αν και η επίδικη οφειλή φτάνει τα €46.055.931,46, η Καθ’ ης η αίτηση αμφισβητεί μόνο το ποσό των €14.969.322 και υποστηρίζει ότι αποτελεί ποσό συγκαλυμμένων παράνομων τόκων. Συνεπώς δεν προκύπτει αμφισβήτηση ολόκληρου του χρέους αλλά ενός μέρους του».
«Έχοντας εξετάσει τα όσα εγέρθηκαν ως λόγοι ένστασης και την μαρτυρία που παρουσιάστηκε καταλήγω ότι υπάρχει χρέος το οποίο υπερβαίνει τις €5000, έχει επιδοθεί εκ μέρους του πιστωτή ειδοποίηση απαίτησης στο εγγεγραμμένο γραφείο της Καθ’ ης η αίτηση και πέρασε άπρακτη η ταχθείσα βάσει του Νόμου προθεσμία», αναφέρει.
«Έχει βάσει των ως άνω αποδειχθεί ότι η Καθ’ ης η Αίτηση είναι ανίκανη να πληρώσει τα χρέη της συμφώνως του Άρθρου 211 (ε) για τους λόγους που αναφέρονται στο Άρθρο 212(α)», σημειώνει.
Συνακόλουθα, καταλήγει, «και λαμβάνοντας υπόψη ότι υπό τις περιστάσεις δημιουργείται νομοθετικό τεκμήριο ύπαρξης αδυναμίας πληρωμής χρεών το Δικαστήριο οφείλει να διατάξει την εκκαθάριση της Καθ’ ης η αίτηση. Εκδίδεται Διάταγμα εκκαθάρισης της Καθ’ ης η Αίτηση Εταιρείας. Ο Επίσημος Παραλήπτης διορίζεται Εκκαθαριστής της περιουσίας της Καθ΄ ης η Αίτηση».
ΚΥΠΕ
