Γράφει η ΓΕΩΡΓΙΑ ΙΩΑΝΝΙ∆ΟΥ
Το νησί µας κρύβει απίστευτη φυσική οµορφιά και πλούτο όπου οι περισσότεροι από εµάς αγνοούµε.
Η επαρχία της Λάρνακας έχει και αυτή µε την σειρά της να επιδείξει τις δικές της οµορφιές. Είτε στο βουνό ,είτε στη θάλασσα χαρίζοντας στους επισκέπτες ντόπιους και ξένους υπέροχες µαγευτικές εικόνες.
Τους «χαµένους κόσµους» της Λάρνακας, όπου πρόκειται για τρία εγκαταλελειµµένα χωριά της επαρχίας µας, φρόντισε να συµπεριλάβει στην φετινή της καλοκαιρινή καµπάνια η Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης και Προβολής Λάρνακας, µε σκοπό όπως εύστοχα σηµειώνει, να τους ανακαλύψουµε.
«Μία εκδροµή σε οποιαδήποτε από τα χωριά της περιφέρειας Λάρνακας είναι πάντα συναρπαστική, κάθε ένα έχει το δικό του χαρακτήρα και έθιµα. Γνωρίζατε όµως ότι υπάρχουν τρία εγκαταλελειµµένα χωριά τα οποία µπορείτε επίσης να εξερευνήσετε;» αναφέρει στο ενηµερωτικό της δελτίο η ΕΤΑΠ και µας προτείνει να τα επισκεφθούµε.
Οι λόγοι εγκατάλειψης διαφόρων χωριών µας πολλοί και διάφοροι. Φυσικές καταστροφές, έλλειψη εργασίας, πόλεµοι είναι µερικά από τα αίτια.
Οι « χαµένοι κόσµοι της Λάρνακας» ακούνε στα ονόµατα ∆ράπια, Παρσάτα και Πετροφάνι.
∆ράπια
Το Μεσαιωνικό αυτό χωριό βρίσκεται 4 χιλιόµετρα βορειοδυτικά της Καλαβασού στην ανατολική όχθη του Βασιλικού ποταµού. Στις αρχές στις του 19ου αιώνα µετά το κλείσιµο των µεταλλείων στο οποίο εργάζονταν οι κάτοικοι της περιοχής ερηµώθηκε.
Το µοναδικό «ζωντανό» στοιχείο του ερειπωµένου και εγκαταλελειµµένου χωριού της ∆ράπιας αποτελεί η εκκλησία της κοινότητας, αφιερωµένης στον Άγιο Γεώργιο. Το εξωκλήσι βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση, γεγονός που αποδεικνύει πως οι κάτοικοι του χωριού αλλά και των γύρω περιοχών δεν έχουν ξεχάσει το παλαιό αυτό οικοδόµηµα. Ο επισκέπτης µπορεί να γνωρίσει επίσης την πανίδα και την χλωρίδα της περιοχής.
Παρσάτα
Βρίσκεται 47 χιλιόµετρα νοτιοδυτικά της Λάρνακας κοντά στα χωριά Λάγια και ∆ράπια.
Ο οικισµός της Παρσάτας φαίνεται να υπήρχε από την περίοδο της Φραγκοκρατίας, όπου και αποτελούσε βασιλικό κτήµα. Ο πληθυσµός του χωριού ήταν πάντοτε ελάχιστος µε την περίοδο 1946 – 1960 να παρουσιάζει κάποια αύξηση. Αυτό συνδέεται πιθανότατα µε την άνθηση εκείνη την περίοδο των µεταλλείων του γειτονικού χωριού της Καλαβασού καθώς και η Παρσάτα κατοικήθηκε από εργάτες και µηχανικούς που εργάζονταν στα µεταλλεία.
Είναι κτισµένη σε ένα καταπράσινο περιβάλλον µε χαρουπιές και ελιές και φαίνεται να εγκαταλείφθηκε µετά το 1960, µε την παρακµή των µεταλλείων της Καλαβασού. Στο χωριό δίνουν πλέον ζωή µόνο κάποιοι βοσκοί, οι οποίοι έχουν µετατρέψει τα ερειπωµένα σπίτια σε φάρµες ζώων.
Νότια του χωριού, κτισµένος σε ένα λοφίσκο προσφέροντας µια υπέροχη θέα, βρίσκεται ένας µικρός ναός αφιερωµένος στην Παναγία την Οδηγήτρια. Ο ναός κτίστηκε πρόσφατα µε δωρεές των πιστών.
Πετροφάνι
Πρόκειται για Τουρκοκυπριακό χωριό που βρίσκεται 3 χιλιόµετρα νοτιοδυτικά της Αθηένου και ανήκει στην Οθωµανική περίοδο. Μετά την τουρκική εισβολή το 1974 το Πετροφάνι εγκαταλέιφθηκε από τους 170 περίπου κατοίκους του και µέχρι σήµερα παραµένει ερειπωµένο.
Τα ερείπια του µπορεί να τα δει κάποιος µόνο από το δρόµο η τα περίχωρα.
Σε απόσταση δύο χιλιοµέτρων από τον οικισµό βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος της Μαλλούρας.
